આળસુનો પીર

આળસુનો પીર

~ સંકેત

સરનાએ જોયું સાત વાગી ગયા હતા, "હર્ષ બહુ થયું હવે, ઊભો થા, સાડા સાત થયા." સરનાએ પોતાના ભીના વાળમાં દાંતિયો ફેરવતા ફેરવતા બેડ પર ચાદર ઓઢીને પડેલા હર્ષને કહ્યું.

"હમમમ, 2 મિનિટ," ઊંઘમાંને ઊંઘમાં હર્ષે ચાદર પણ હલાવ્યા વગર જવાબ આપ્યો.

"તારી 2 મિનિટ છેલ્લાં એક કલાકથી ચાલે છે, ઊઠ હવે," સરના જરા ખિજાઈ, "કેટલું ઊંઘવાનું હોય, 10 કલાકથી ઊંઘે છે તું, ખબર હોત કે આવો કુંભકરણ છે તો લગન જ ન કર્યા હોત તારી સાથે. આળસુનો પીર!"

પણ ઊંઘમાં મદમસ્ત હાથીની જેમ પડેલા હર્ષેને સરનાના શબ્દો એક ઇંચ પણ હલાવી શક્યા નહીં. આ વખતે તો "હમ્મ" પણ ન આવ્યું ચાદરમાંથી બહાર.

"હર્ષ, તું ઊઠે છે કે પાણી નાખું?" સરનાએ પહેલા ક્યારેય નિષ્ફળ ન ગયેલું શસ્ત્ર અજમાવ્યું.

"ના, પાણી નહીં પ્લીઝ, 2 જ મિનિટ, ઊઠું છું ને સરના," પાણીના નામથી વળી જવાબ મળ્યો.

"આ તારી એકત્રીસમી 2 મિનિટ છે સવારથી," સરનાએ ગુસ્સામાં કહ્યું.

"આ છેલ્લી, છેલ્લી. ઊઠું છું 2 મિનિટમાં," હર્ષ સીઝન્ડ સ્લીપર હતો. બે બે મિનિટના ટીપે ઊંઘનું સરોવર ભરવામાં માહેર.

"સારું, તારે જ્યારે ઊઠવું હોય ત્યારે ઊઠજે. હું હવે ઊઠાડવાની નથી. આવું જ કરવું હતું તો ટ્રીપ શું કામ પ્લાન કરી! હોળી તો રમી લેત!  'એનિવર્સરીમાં એડવેન્ચર કરીશું' ને આ ને તે શું કહેતો હતો?" સરના હર્ષના ચાળા પાડતા બોલી, "એક વહેલા ઊઠવામાં સવારે જોર આવે છે તને! ઑફિસ હોય ત્યારે કેવો ઊઠે છે! પણ આજ તો એનિવર્સરી છે, છોડો કોણ માથાકૂટ કરે, નહીં!? હજુ ડ્રાઈવર ય આવ્યો નથી. સાડા સાતે નીકળવાનું નક્કી થયું 'તું. એને ય મારે જ ફોન કરવો પડશે," સરનાએ ફોન હાથમાં લીધો, "નંબર, હર્ષ, ડ્રાઈવરનો નંબર દે. હર્ષ," એણે હર્ષની ચાદર ખેંચી કાઢી અને એના કાનમાં જોરથી બૂમ પાડી, "હર્ષ ઊઠ, આળસુના પીર, હું જાઉં છું હવે પાણી લેવા, તારા પર નાખું છું." એ ઊભી થઈ અને બાથરૂમમાં ગઈ. ડોલ ભરી અને હર્ષ પર નાખવા ઊતાવળમાં બહાર આવી તો હર્ષ ઊભો ઊભો આળસ મરડતો હતો.

"લે, ઊઠી ગયો બસ? હર્ષે કહ્યું.

"હવે ઊઠ્યો તું, સવા સાત થયા. હવે મારે નથી જવું ક્યાંય," સરના રિસાઈ, "તારે જવું હોય તો જજે, આજે હોળી રમવાનો ય મૂડ નથી હવે. અને એનિવર્સરી છે. એડવેન્ચર કરીશું, હૂહ."

હર્ષ એની નજીક આવ્યો અને હગ આપવા જ જઈ રહ્યો હતો ત્યાં જ સરના એ કહ્યું,

"નો, આઘો રે, જાપટ પડશે. તારી હગ બગ કાંઈ કામ નહીં આવે આજે. તું ઊંઘી જા. એ જ કર."

"અરે પણ વાત તો સાંભળ,"

"ના, કોઈ વાત સાંભળવી નથી મારે, એક કલાકથી તું સાંભળે છે મારી વાત?" સરના હોળી રમ્યા વગર જ લાલઘૂમ થઇ રહી હતી.

"અરે એવું નથી ડાર્લિંગ,"

"નો ડાર્લિંગ, નથિંગ, સાડા સાતે નીકળવાનું હતું, નથી ડ્રાઈવર આવ્યો, નથી તું તૈયાર, સવારથી હું જ તૈયાર થઈને ફરું છું. જાણે મારી એકલીની એનિવર્સરી હોય, મૂડની તો તે..." સરના નારાજ થઈ ગઈ.

"અરે, અરે," હર્ષે પાછળથી સરનાને કસીને બાંહોમાં લઈ લીધી.

"છોડ મને, કહું છું, છોડ," સરના છૂટવા કોશિશ કરી રહી પણ ન છૂટી શકી, "હર્ષ, છોડ..."

"અરે સાંભળ, સરખું જો ને," એણે ફોન હાથમાં લીધો અને સ્ક્રીન પર ટેપ કર્યું, "જો આમાં," હર્ષ કંઈક બતાવવા લાગ્યો.

"મારે નથી જોઈતી કાંઈ સરપ્રાઈઝ, તારી સરપ્રાઈઝ ય આળસુ જ હશે, તારા જેવી." સરનાએ મોઢું ફેરવી લીધું.

"અરે મેડમ, ટાઈમ જુઓ ટાઈમ, સરપ્રાઈઝ તો તમે આપો છો, હજુ સવા છ વાગ્યા છે, સવા સાત નહીં!" હર્ષે સરનાની આંખો આગળ ફોન મુક્યો.

"આ સામે દેખાય સવા સાત થાય છે. જો આંખો ફાડીને દીવાલે," સરનાએ ફોનમાં જોયા વગર વોલક્લોક તરફ ઈશારો કર્યો.

"જાની, હમ ઉન લોગોમેં સે હૈ જો અપની મહેબૂબા કે લિયે સમય કો ભી રોક લેતે હૈ. તું આ ફોનમાં જો, સવા છ છે કે નહીં, તારા ફોનમાં જો." હર્ષે કહ્યું.

સાચે જ સવા છ વાગ્યા હતા. સરનાએ જોયું. બે-ત્રણ જગ્યાએ જોયું.
"હા, હજુ સવા છ જ થયા છે. તો આ વોલક્લોક કેમ?" સરના વિચાર કરવા લાગી, "અચ્છા... સાલા, તે રાત્રે સેલ બદલવાના બહાને...નાલાયક," સરનાએ હર્ષના ગાલ પર હળવેથી હાથ માર્યો, "કેમ આવું કર્યું કે તો?" એણે નખરાળા અવાજે પૂછ્યું.

"હા હા હા..." હર્ષ જોરથી હસ્યો, અને સરનાને હગ કરી લીધી, "તેં કહ્યું ને, મારી સરપ્રાઈઝ પણ મારા જેવી આળસુ જ હશે, જો એક કલાક મોડી ચાલે છે." એ મરકયો, "તો મેડમ, હવે આપણી પાસે હજુ એક કલાક છે, તો એમાં..." હર્ષ જરા પાછળ ટેબલ તરફ ફર્યો અને પોતાના બંને હાથ લાલ રંગ લઈને સરનાના ગાલ પર હળવેથી ઘસી દીધા અને કહ્યું, "હેપ્પી હોલી". સરનાના ગાલ પર હર્ષનો લાલ રંગ ચમકી ઉઠ્યો. હર્ષે એના ગાલ પર છવાયેલા લાલ રંગમાં આંગળીથી એક નાનકડું દિલ બનાવી દીધું, અને કહ્યું, "હેપ્પી એનિવર્સરી".

"મારુ હર્ષડું, થેન્કયું." સરના ખુશ ખુશ થઈ ગઈ.

"તો હવે આપણે સૂઈ જઈશું? હજુ ટાઈમ ઘણો છે!" હર્ષ બોલ્યો. સરનાએ તીખી નજરે એની સામે જોયું, મુઠ્ઠીમાં રંગ લીધો અને હર્ષની પાછળ દોડી, બંનેએ એકબીજાને ભરપૂર રંગી લીધાં, અને છેલ્લે હર્ષે સરનાને કમરેથી કસીને પકડી, એની ગરદન પર લાગેલાં રંગને હળવેકથી ચૂમ્યો અને કહ્યું, "સરના, મેં કહ્યું સૂઈ જઈશું, હું ઊંઘી જવાની વાત નથી કરતો!" એના હોઠો પર તોફાની સ્મિત હતું.

"અચ્છા..." સરના જરા શરમાઈ ગઈ, હસી ઊઠી અને  મુઠ્ઠીમાનો લાલ રંગ હર્ષ પર ઉડાડી મુક્યો અને હસતી આંખે કહ્યું,

"આળસુનો પીર!"




"કપ્સ ઑફ ટી" by સંકેત વર્મા
varmasanket1987@gmail.com
9898568213 

Share this

sanket